Τιμή Εισόδου: 18
Για προσκλήσεις τηλ. επικοινωνίας 6945012906 / 6976288097

facebook: Πολιτιστικός Σύλλογος Δρυοπίδας

Τους τελευταίους μήνες γίνεται προσπάθεια να βρεθεί μια ‘’βιώσιμη’’ συμφωνία μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των “θεσμών” της Ευρωπαικής Ένωσης.
Η κυβέρνηση από την μία να κάνει συνεχώς εκπτώσεις και να καταπατάει μία, μία τις κόκκινες γραμμές που έχει βάλειστο όνομα ενός έντιμου συμβιβασμού και οι ‘’θεσμοί’’ από την άλλη να ζητούν ακόμα μεγαλύτερες περικοπές μισθών και συντάξεων, περισσότερους φόρους μέχρι την τελική εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Αποκορύφωμα αυτής της διαπραγμάτευσης είναι το δημοψήφισμα που ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση στις 5 Ιουλίου 2015 με ερώτημα ΝΑΙ ή ΌΧΙ στην συμφωνία που προτείνουν οι θεσμοί μιας και η πολιτική της κυβέρνησης «πάση θυσία στο Ευρώ» απέτυχε παταγωδώς.

Από την εμπειρία μας σαν εστιακοί φοιτητές αναγνωρίζουμε ότι σε περίπτωση συμφωνίας με την ΕΕ θα μειωθούν κι’ άλλο τα λιγοστά χρήματα που δίνονται για την μέριμνα του πανεπιστημίου, για την παιδεία συνολικά, για την υγεία, τα ελάχιστα χρήματα που παίρνουν οι οικογένειες μας. Χιλιάδες φοιτητές θα αναγκαστούν να παρατήσουν τις σπουδές τους και όσοι συνεχίσούν θα σπουδάζουν σε ρημαγμένα πανεπιστήμια χωρίς καθηγητές και υποδομές.
Όσο αφορά την αγορά εργασίας η ανεργία θα παραμείνει στο 60%, θα δουλεύουμε σχεδόν τσάμπα με ελαστικές σχέσεις εργασίας, χωρίς ασφάλεια και σύνταξη στα 67.

Σαν σύλλογός εστιακών φοιτητών καλούμε τον κόσμο να ψηφίσει ΟΧΙ σε αυτή την συμφωνία που προτείνουν οι θεσμοί αλλά να πει ΟΧΙ σε οποιαδήποτε συμφωνία με του Δανειστές.
Μια ψήφος όμως με έναν ναι η όχι όμως δεν είναι αρκετή.
Δεν πρέπει κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
Όλοι να βγούμε στους δρόμους, στους χώρους δουλείας, στις πλατείες και να διεκδικήσουμε κατάργηση των μνημονίων (κάτι που θα έπρεπε να είχαν κάνει εδώ και καιρό μιας και αυτό ψήφισε ο λαός στις 25 Γενάρη), έξοδο από την ευρωπαική ένωση και το ευρώ μιας και το μόνο που κάνουν είναι να προασπίζουν τα συμφέροντα τον τοκογλύφων χωρίς να ενδιαφέρονται για τις ανθρώπινες ζωές που καταστρέφουν.
Διαγραφή του χρέους, το οποίο δεν δημιουργήσαμε εμείς και δεν μπορούμε να το πληρώσουμε, ώστε τα λεφτά αυτά να πάνε στην παιδεία, υγεία, μισθούς, συντάξεις.
Κρατικοποίηση των τραπεζών και των τομέων κλειδιών της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο ώστε να έχουμε ανάπτυξη της παραγωγής και εξάλειψη της ανεργίας.




Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
 ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ

«Η απόφαση για τη Μανωλάδα είναι μεγάλη νίκη. Αλλά η «Μανωλάδα» συνεχίζεται και στη Θήβα, στο Άργος, στην Άρτα και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας», είπε ένας από τους δικαιωμένους, αλλοδαπούς εργάτες γης.

Καταδικαστική απόφαση για «καταναγκαστική εργασία στις φυτείες φράουλας στη Μανωλάδα», εξέδωσε την Πέμπτη 30 Μάρτη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο. Η απόφαση αφορά 42 προσφεύγοντες που είναι υπήκοοι του Μπαγκλαντές, ζουν στην Ελλάδα· η δε καταγγελίας τους είχε γίνει το 2013.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΔΑΔ, οι προσφεύγοντες οι οποίοι δεν είχαν άδεια εργασίας, είχαν προσληφθεί από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Φεβρουάριο του 2013 για να συλλέξουν φράουλες σε αγρόκτημα στη Μανωλάδα. Τους είχαν υποσχεθεί μισθό 22,00 ευρώ για επτά ώρες εργασίας, και 3,00 ευρώ για κάθε ώρα υπερωρίας. Δούλεψαν καθημερινά από τις 7 το πρωί έως τις 19 το βράδυ υπό την επίβλεψη των ένοπλων φρουρών. Ζούσαν σε πρόχειρες παράγκες χωρίς τουαλέτες ή τρεχούμενο νερό.

Με ομόφωνη απόφασή του το ΕΔΑΔ αναγνώρισε ότι υπήρξε παραβίαση του Α.4.2 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση των καταναγκαστικών έργων). Έκρινε ότι η κατάσταση των προσφευγόντων αποκάλυπτε εμπορία ανθρώπων και καταναγκαστική εργασία, με δεδομένο ότι η εκμετάλλευση μέσω της εργασίας αποτελεί «μια πτυχή εμπορίας». Έκρινε επίσης ότι τοκράτος παρέβη τις υποχρεώσεις του προκειμένου να αποτρέψει την εμπορία ανθρώπων, να προστατέψει τα θύματα, να διερευνήσει αποτελεσματικά τα διαπραχθέντα αδικήματα και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους.

Απόφαση – σταθμός

Η απόφαση του ΕΔΑΔ κατά της Ελλάδας, για την υπόθεση της καταναγκαστικής εργασίας αλλοδαπών στις φυτείες φράουλας στη Μανωλάδα, το 2012, συνιστά «απόφαση-σταθμό» για παρόμοιες συνθήκες καταναγκαστικής εργασίας, που δυστυχώς εξακολουθούν να υπάρχουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αυτά ανέφεραν σε συνέντευξη Τύπου, οι νομικοί των οργανώσεων «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» και «Open Society Justice Initiative» που εκπροσώπησαν τους εργάτες. Η απόφαση του ΕΔΑΔ, συνιστά «την πιο σημαντική απόφαση που έχει εκδοθεί ποτέ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργατών, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την υπόλοιπη Ευρώπη» εκτίμησαν.

Ο δικηγόρος Βασίλης Κερασιώτης εξήγησε ότι έγιναν πολλές παραλήψεις στο στάδιο της προδικασίας: «Είχαμε μια αποτυχημένη απόφαση, και ο Άρειος Πάγος, που θα μπορούσε να ασκήσει αναίρεση, δεν το έκανε» σημείωσε. Οι συνήγοροι είχαν ζητήσει ψυχολόγους, δικονομικές εγγυήσεις, αλλά το δικαστήριο αρνήθηκε, κρίνοντας πως δεν μπορούσαν να εφαρμοσθούν σε αυτό το στάδιο της δίκης. Αξίζει δε, να σημειωθεί, πως ο διερμηνέας που είχε επιλεγεί, είχε καταθέσει παράλληλα ως μάρτυρας υπεράσπισης των κατηγορουμένων εργοδοτών. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, που επικαλέστηκε ο δικηγόρος, οι ελληνικές Αρχές γνώριζαν πως στα χωράφια απασχολούνταν παρατύπως διαμένοντες αλλοδαποί. Οι αστυνομικοί «καλούσαν τους τσιφλικάδες της περιοχής να καταβάλουν τα δεδουλευμένα» ανέφερε ο Β. Κερασιώτης, ενώ ακόμα και οι δικαστές παραδέχθηκαν πως «οι πάντες ήταν στο έλεος των αγροτών».

Χορήγηση άδειας εργασίας και άδειας παραμονής για να προστατευτούν από εκβιασμούς

Το αίτημα που θέτουν τώρα προς την ελληνική κυβέρνηση, τόσο οι δικηγόροι Βασίλης Κερασιώτης και Σάιμον Φοξ, όσο και οι ίδιοι οι εργάτες γης, είναι η νομιμοποίησή τους με άδεια εργασίας – ώστε οι εργοδότες να μην μπορούν να τους εκβιάζουν και να τους εκμεταλλεύονται επειδή δεν έχουν χαρτιά και άδεια παραμονής – για να είναι σε θέση να ταξιδεύουν στην πατρίδα τους και να επιστρέφουν.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου εργάτες τόνισαν πως επιθυμούν την νομιμοποίηση τους για να προστατευτούν από τις παρανομίες των εργοδοτών. Μάλιστα, ένας ανέφερε χαρακτηριστικά το εξής: «Η απόφαση για τη Μανωλάδα είναι μεγάλη νίκη. Αλλά η “Μανωλάδα” συνεχίζεται και στη Θήβα, στοΆργος, στην Άρτα και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας».

Σε όλους όσοι προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ επιδικάστηκε αποζημίωση συνολικά 588.000 ευρώ, ποσό που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ποσά που έχει αποφασίσει ποτέ το συγκεκριμένο δικαστήριο. Αντιστοιχεί σε 16.000 ευρώ για καθέναν που συμμετείχε στη διαδικασία ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου, και 12.000 ευρώ για τους υπόλοιπους προσφυγόντες για το σύνολο των βλαβών που τους προκλήθηκαν. Επίσης, το δικαστήριο τους αναγνώρισε 4.363,64 ευρώ συνολικά για τα δικαστικά έξοδα.

Σε τρεις μήνες από σήμερα, όταν η απόφαση καταστεί οριστική από την Επιτροπή Υπουργών των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, η χώρα θα μπει σε επιτήρηση, ώστε να εφαρμοστεί η απόφαση.

Συνήγορος Πολίτη

Υπενθυμίζεται πως το 2013 ο Συνήγορος του Πολίτη είχε αποστείλει επιστολή στην κυβέρνηση, «με αφορμή δημοσιεύματα σχετικά με την εκτεταμένη εκμετάλλευση και κρούσματα ένοπλης βίας κατά οικονομικών μεταναστών σε καλλιέργειες φράουλας». Η ανεξάρτητη Αρχή είχε ζητήσει την άμεση, συντονισμένη και αποτελεσματική παρέμβαση των αρμόδιων δημόσιων φορέων (αστυνομία, επιθεώρηση εργασίας, ΙΚΑ, ΟΓΑ) και της τοπικής κοινωνίας.

Η υπόθεση «ματωμένες φράουλες»

Η απόφαση του ΕΔΔΑ αφορά 42 προσφυγόντες που είναι υπήκοοι του Μπαγκλαντές και ζουν στην Ελλάδα, οι δε καταγγελίες τους είχαν γίνει το 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικαστηρίου, οι προσφυγόντες που δεν είχαν άδεια εργασίας, είχαν προσληφθεί από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Φεβρουάριο του 2013 για να συλλέξουν φράουλες σε αγρόκτημα στη Μανωλάδα.

Δούλευαν καθημερινά από τις εφτά το πρωί έως τις εφτά το βράδυ υπό την επίβλεψη ένοπλων φρουρών. Ζούσαν σε πρόχειρες παράγκες χωρίς τουαλέτες ή τρεχούμενο νερό. Το πρώτο τρίμηνο του 2013, οι εργάτες προχώρησαν σε απεργία, απαιτώντας την καταβολή των απλήρωτων μισθών τους.

Οι εργοδότες δεν τους έδωσαν τα χρήματα που τους χρωστούσαν και αντ’ αυτού προσέλαβαν άλλους εργάτες, επίσης από το Μπαγκλαντές. Ενώ οι απλήρωτοι εργάτες ζητούσαν για μια ακόμη φορά τα δεδουλευμένα τους, ένας από τους ένοπλους φρουρούς άρχισε να τους πυροβολεί, τραυματίζοντας σοβαρά 30 εργαζόμενους. Η υπόθεση έγινε γνωστή με την ονομασία «ματωμένες φράουλες».

Το Κακουργιοδικείο Πάτρας αθώωσε τους εργοδότες για την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων, με το σκεπτικό πως, για να ευσταθεί η κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων (trafficking), οι εν λόγω άνθρωποι έπρεπε να ήταν αλυσοδεμένοι, ενώ καταδίκασε τον ένοπλο φρουρό και έναν από τους εργοδότες για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και παράνομη χρήση όπλων.


πηγή ergasianet.gr

Θα πεινάσουμε;

Θα έχουμε ρεύμα;

Ποιες θα είναι οι συνέπειες της εξόδου από την ΕΕ αν αποφασιστούν από το λαό και επιβληθούν από πλατύ ενωτικό κίνημα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση;

Οι όποιες συνέπειες της εξόδου από την ΕΕ θα είναι πολύ μικρότερες από τη σίγουρη καταστροφή της χώρας που βρίσκεται σε εξέλιξη και διαρκώς γιγαντώνεται.
• Η πολιτική της ΕΕ έχει συρρικνώσει σε απίστευτο βαθμό τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Αν
μάλιστα εφαρμοστεί η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), από τα 1.000.000 νοικοκυριά που απασχολούνταν με την γεωργία το 1981, ο αριθμός των αγροτών θα φτάσει τις 275.000. Και ναι, τότε θα πεινάσουμε!
• Αν αποδεχτούμε τη Διατλαντική Συμφωνία CETA μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά από τον προσεχή Απρίλιο, οι συνέπειες σε όλους τους παραγωγικούς τομείς και στην καθημερινότητά μας θα είναι τραγικές. Και ναι, τότε θα πεινάσουμε!
• Αν συνεχιστούν οι ιδιωτικοποιήσεις και το κλείσιμο σχεδόν του συνόλου των συνεταιριστικών μονάδων μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και παραδοθούν στις πολυεθνικές και στο ντόπιο κεφάλαιο, που ήδη σήμερα οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες του τομέα έχουν το 63% των κερδών από την μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων. Ναι, τότε θα πεινάσουμε!
• Αν ολοκληρωθεί το έγκλημα του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, αν συνεχιστεί το καθεστώς απαγόρευσης στη ΔΕΗ να επενδύει στην εγχώρια παραγωγή λιγνίτη που εξασφάλιζε σχετική ενεργειακή ανεξαρτησία και τις υποδομές για βιομηχανική ανάπτυξη, ναι, τότε θα πεινάσουμε και θα κρυώσουμε και θα ζήσουν χιλιάδες νοικοκυριά στο σκοτάδι.
Όσο παραμένουμε στην ΕΕ, η πλήρης οικονομική καταστροφή, η ραγδαία φτωχοποίηση και η πείνα για την πλειονότητα του λαού μας είναι αναπόφευκτη.

Όποιος αμφιβάλλει, ας έρθει στην εκδήλωση – συζήτηση που διοργανώνει η ΔΙΕΕΞΟΔΟΣ Νοτιοδυτικής ΑΘΗΝΑΣ στην Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης, Αιγαίου & Ελ. Βενιζέλου 12, το Σάββατο 1 Απριλίου στις 6 το απόγευμα για να ακούσει, να ρωτήσει, να εκφράσει τους φόβους και τις αντιρρήσεις του.

Ομιλητές:
Ηλίας Καντάρος, Γεωπόνος,
Πλάτωνας Μαυρομάτης, αρχιτέκτονας μηχανικός στον ΔΕΔΔΗΕ

♦ Απαντάμε με ψυχραιμία, ειλικρίνεια και χωρίς ωραιοποιήσεις.
♦ Αποκαλύπτουμε τα σχέδιά τους και τις συνέπειες της μη εξόδου.
♦ Πού μας οδηγούν αν δεν τους σταματήσουμε;



ΔιEEξοδος – Πρωτοβουλία Αγώνα για την αποδέσμευση από την ΕΕ

«...Ο Μπελογιάννης μάς έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μ' ένα γαρίφαλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει...»
(Γ. Ρίτσος, «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο», 30/3/1952)

Συμπληρώνονται σήμερα 65 χρόνια από την δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη του ήρωα Κομμουνιστή, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, που ήρθε με κομματική αποστολή στην Ελλάδα, μετά την ήττα του ΔΣΕ, για την ανασυγκρότηση των παράνομων Οργανώσεων του ΚΚΕ. Ακολούθησε η σύλληψή του, τα βασανιστήρια, η παλικαρίσια στάση του, οι δίκες και οι καταδίκες σε θάνατο, παρά το τεράστιο κύμα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε σε όλο τον κόσμο.

Δεν λιγοψύχησε λεπτό. Μέχρι τελευταία στιγμή παρότι ήξερε ότι το σύστημα που αντιπαλεύει θα τον οδηγήσει στον θάνατο έμεινε πιστός στις αρχές και στα ιδανικά του. Στην τελευταία του επιστολή, πριν την εκτέλεσή του, ο Νίκος Μπελογιάννης είχε βάλει τίτλο τη φράση «That is the question».
Και κάτω από τον τίτλο παρουσίαζε την κατάσταση στο δικαστικό σύστημα εκείνης της περιόδου, η οποία ήταν τέτοια που θα έκανε ακόμα και τους θεούς του Ολύμπου να πάνε αλλού να δικαστούν. Το λογοπαίγνιο χρησιμοποιήθηκε σαν εισαγωγή σε μια ανάλυση που έδειχνε πως η αστική τάξη μπορεί να είναι ανεκτική απέναντι σε κάθε έγκλημα αλλά είναι αμείλικτη όταν πρόκειται να χτυπήσει την ίδια την αμφισβήτηση της εξουσίας της. Αντίγραφο της επιστολής παραχωρήθηκε στην προχθεσινή εκδήλωση από το Αρχείο του ΚΚΕ στον δήμο Αμαλιάδας για τη λειτουργία του Μουσείου «Νίκος Μπελογιάννης». Μαζί έχουν παραχωρηθεί και σημειώσεις που κράταγε ο Νίκος Μπελογιάννης κατά την διάρκεια της δίκης του.

Στο τελευταίο του γράμμα διαβάζουμε:

«Αντί για καριέρα - και μπορούσα εύκολα να δημιουργήσω τέτοια - προτίμησα μια ζωή γεμάτη διωγμούς, στερήσεις, πείνα και δάκρυα.

Οι Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές με έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατάφερα να φύγω και τους πολέμησα μ' όλη μου τη δύναμη με διάφορες μονάδες του απελευθερωτικού στρατού. Μετά την απελευθέρωση συνέχισα τον αγώνα μου.

Συγχρόνως εχρημάτισα διευθυντής στο πολιτικό οικονομικό περιοδικό Ελεύθερος Μωρηάς. Η ανάπ. του 1945 μούδωσε την δυνατότητα να συνεχίσω διάφορες μελέτες μου και να γράψω και δύο βιβλία. Την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, που όμως είναι ακόμα ανέκδοτα γιατί οι νέοι διωγμοί εμπόδισαν την έκδοσή τους. Από το τέλος του 1946 με καταδιώκουν πάλι. Η οικογ. όλη εξοντώνεται. Και τώρα η ίδια τύχη περιμένει και μένα…..»

Στο ίδιο σημείωμα βλέπουμε στο υστερόγραφο να αναφέρει «ίσως όταν το διαβάζετε να μη ζω»

Ο Μπελογιάννης έκανε το καθήκον του. Τίμησε τους νεκρούς των εργατικών αγώνων του μεσοπολέμου, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, των αγώνων για τα κοινωνικά δικαιώματα, ήταν άξιος συνεχιστής τους, υπηρέτησε την κοινωνική πρόοδο για το λαό συνολικά. Γι' αυτό δεν είναι ήρωας μόνο για το ΚΚΕ. Ο ηρωισμός του, το παράδειγμά του, σε περίοδο ήττας του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δείχνει πώς ανοίγει ο δρόμος, κρατιέται η φλόγα αναμμένη και στις πιο σκοταδιστικές περιόδους.

Ο Μπελογιάννης ζει, γιατί το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε, ζει και αναπτύσσεται. Μέσα σ' αυτό το κίνημα, σ' αυτό το Κόμμα, το ΚΚΕ, έμαθαν όλοι οι «Μπελογιάννηδες» να παλεύουν «χωρίς ύπνο και ξεκούραση, για να φτιάξουν έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».

Αυτές τις μέρες και με αφορμή τα εγκαίνια του μουσείου Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα – το αναφέρω «Μουσείο» παρότι δεν έχει ακόμα θεσμοθετηθεί γιατί αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας – έχουν γραφτεί πολλά και από πολλούς. Από ανθρώπους που ποτέ δεν έζησαν μαζί του, από ανθρώπους που είναι η πολιτική συνέχεια αυτών που τον εκτέλεσαν και από ανθρώπους που μέχρι πριν από το εκτελεστικό απόσπασμα δεν ίδρωνε το αυτί τους για την εκτέλεση του. Έχουν ονοματεπώνυμο(Μιχάλης Κύρκος, Πασαλίδης κ.α. πρόγονοι ΟΛΟΙ του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) αυτοί που αρνήθηκαν με σθένος την υποψηφιότητα του και την εκλογή του ως βουλευτή της ΕΔΑ.

Ο Νίκος Μπελογιάννης μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του πάλεψε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Απέναντι σε όλους αυτούς που «θυμήθηκαν» το Ν. Μπελογιάννη και δεν διστάζουν τώρα να τον «τιμούν» τάχα ως «ανοιχτό μυαλό» κόντρα στα «παρωχημένα του ΚΚΕ» (απέναντι στη μέγιστη υποκρισία για την υπόκλιση στον καπιταλισμό και την απεμπόληση του δίκιου της εργατικής τάξης), παραθέτω τα ίδια τα λόγια του Ν. Μπελογιάννη στην πρώτη του δίκη, το Νοέμβρη του 1951:

«...Η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».

Σήμερα η ταξική πάλη μπορεί να μην απαιτεί θυσίες σαν του Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Απαιτεί όμως θυσίες από τις ατομικές υποχρεώσεις» του τρόπου ζωής μιας άχαρης καπιταλιστικής καθημερινότητας, που πασχίζει να επιβάλει ως πραγματικότητα ατομικά πρότυπα και αξίες, έτσι που να ορθώνονται εμπόδια στην οργανωμένη δράση. Και ειδικά στις μέρες μας γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι σε περιόδους δυσκολιών, πολύτιμες υπηρεσίες στον αντίπαλο προσέφεραν τότε και προσφέρουν πάντα οι ριψάσπιδες του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.

• Έξι χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, το βιβλίο-ντοκουμέντο επανεκδόθηκε και βρίσκεται ήδη στις προθήκες των βιβλιοπωλείων

Το «Απουσιολόγιο του Χρόνου» είναι ένα οδοιπορικό σε μια ξεχασμένη Ελλάδα.
Τότε που τα μπουλούκια των μαστόρων γύριζαν την Ελλάδα και έφτιαχναν σχολεία, εκκλησιές και γεφύρια. Τότε που οι μαθητές περπατούσαν έως και δυο ώρες ξυπόλητοι κάθε πρωί και τα πόδια τους μάτωναν μέχρι να φτάσουν στο σχολείο. Τότε που ο δάσκαλος κοιμόνταν σε ένα μικρό καμαράκι παρέα με το αχνό φως του φιτιλιού.

Μέσα από μια επιτόπια έρευνα που κράτησε περισσότερο από δέκα χρόνια, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Θωμάς Σίδερης ανακάλυψε ερειπωμένα σχολικά κτίρια σε άδεια και ξεχασμένα χωριά της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Τα περισσότερα από αυτά τα σχολεία χτίστηκαν την πρώτη δεκαετία του περασμένου αιώνα έως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια με προσωπική εργασία και φροντίδα των κατοίκων των χωριών. Οι ίδιοι κουβάλησαν τις πέτρες, οι ίδιοι μάζεψαν τα χρήματα για να πληρώσουν τους ανθρώπους της πέτρας και οι ίδιοι ύστερα φρόντιζαν για τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του. Οι ίδιοι οι κάτοικοι πλήρωναν πολλές φορές και τον δάσκαλο. Έτσι, δίπλα από τα επίσημα προγράμματα ανέγερσης σχολικών κτιρίων από το ελληνικό κράτος, υπάρχει πάντα η συλλογική προσπάθεια των Ελλήνων για την εκπαίδευση των παιδιών τους, πέρα και έξω από τη δράση «ευεργετών» και «εθνοσωτήρων».

Το «Απουσιολόγιο του Χρόνου» είναι ένα βιβλίο-ντοκουμέντο που φέρνει στο φως αποκαλυπτικά στοιχεία. Όπως για παράδειγμα:

• Γιατί τα σχολεία που ανεγέρθηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα ονομάζονται «σχολεία Συγγρού» αφού τα ποσά που προβλέπονταν στη διαθήκη του Ανδρέα Συγγρού για την οικοδόμηση σχολείων βρέθηκαν άθικτα στην Εθνική Τράπεζα;

• Τι απέγιναν οι πόροι από τα Ταμεία Εκπαιδευτικής Πρόνοιας που δημιουργήθηκαν στον Μεσοπόλεμο αφού κανένα κονδύλι των Ταμείων δεν διατέθηκε για την ανέγερση και συντήρηση σχολείων;

• Αποπληρώθηκε ποτέ το υπέρογκο δάνειο που συνήψε η ελληνική κυβέρνηση στις αρχές της δεκαετίας του 1930 προκειμένου να εφαρμόσει το σχολικό κτιριακό πρόγραμμα εκείνης της περιόδου;

Η ιστορική έρευνα όμως αποκαλύπτει και μια άλλη πλευρά: συγκλονιστικές ιστορίες δασκάλων που θυσίασαν τη ζωή τους για τους μαθητές τους. Ο Βασίλης Μπουρνάκης στη Σίταινα Αρκαδίας και ο Θωμάς Μπαρμπαγιάννης στην Κοκάλα Λακωνίας είναι δυο μόνο από τους αμέτρητους δασκάλους που τα ονόματά τους δεν θα μπουν ποτέ στο “Απουσιολόγιο του Χρόνου” γιατί θα υπάρχουν πάντα στη συλλογική μνήμη.

Απόσπασμα από το Οπισθόφυλλο:

«Οι άνθρωποι, για να φτιάξουν τα σχολεία τους, ξερίζωσαν τις πέτρες του τόπου τους. Κι όταν πια τα έχτισαν, ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους, κουβαλώντας ο καθένας τους κάτι από το βάρος των πέτρινων χρόνων της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Η οδοιπορία στα έρημα διδακτήρια των Ελλήνων δεν είναι μια περιήγηση στο νεκρό χρόνο, ούτε και μια καταγραφή των παροπλισμένων σχολικών κτιρίων. Πολύ περισσότερο δεν είναι μια σύληση των θραυσμάτων της μνήμης. Η οδοιπορία μας αυτή είναι μια ευκαιρία να ξανασυναντήσουμε πάλι τους ανθρώπους που μας έλειψαν…»

Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο αλλά και για την άμεση αποστολή του, επικοινωνήστε με τον συγγραφέα: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Την Κυριακή 26/03/2017 προβήκαμε σε στάση εργασίας στην ΕΡΤ2 για να μη μεταδοθεί η προγραμματισμένη προβολή της Χρυσής Αυγής.
Η στάση έγινε σε συνέχεια της απόφασης της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ανοιχτής επιστολής μας προς τη Διοίκηση της ΕΡΤ στις 24/02/2017, στην οποία δηλώναμε ρητά και κατηγορηματικά ότι κάθε φορά που θα προγραμματίζεται από την ΕΡΤ προβολή της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, θα πραγματοποιούσαμε στάσεις εργασίας κατά τη διάρκεια αυτής της προβολής, ούτως ώστε όποια ώρα και αν ήθελε προγραμματιστεί μετάδοση, αυτή να μην μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Κάναμε πράξη, ως οφείλαμε να κάνουμε, τις αποφάσεις των συλλογικών θεσμικών οργάνων των εργαζομένων για μη προβολή της Χ.Α. και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε αυτή την επιλογή.

Οι απειλές αυτής της φασιστικής οργάνωσης, μέσω του κομματικού της τύπου, δεν μας φοβίζουν και δεν μας τρομάζουν.

Δεν θα μένουμε απαθείς και θα αποτρέπουμε να δίνεται βήμα προβολής και ξεπλύματος εγκληματικών συμμοριών με τάγματα εφόδου και δολοφόνων, που θέλουν να χρησιμοποιούν την ΕΡΤ σαν άλλοθι την ίδια ώρα που την κατηγορούν σαν ανύπαρκτη.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν τον αγώνα για μια ΕΡΤ της κοινωνίας και του λαϊκού κινήματος και θα δίνουν πάντα αυτόν τον αγώνα για το ρόλο και το χρέος της ενάντια στο φασισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.

Αποφασιστικά συνεχίζουμε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΟΣΗ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ Ο.Κ.Δ.Ε.

ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Την 27η Απρίλη 2014 και κατά την προεκλογική καμπάνια της Ο.Κ.Δ.Ε. στα Χανιά, δύο αστυνομικοί της ασφάλειας επιτέθηκαν αναίτια σε μέλη της οργάνωσης. Οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σχεδιασμένα στους συντρόφους χωρίς να επιδείξουν αστυνομική ταυτότητα και χωρίς καν να ανακοινώσουν την ιδιότητα τους. Μάλιστα η αναίτια και βίαιη επίθεση αυτή στην οδό Τζανακάκη (λίγα μέτρα κάτω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής) προκάλεσε και την έντονη διαμαρτυρία αρκετών περαστικών που σοκαρίστηκαν από το περιστατικό.

Παρότι ο σύντροφος αιμορραγούσε ύστερα από χτυπήματα από τους αστυνομικούς στο κεφάλι κρατήθηκε για ώρες στο αστυνομικό τμήμα κατηγορώντας τον για απρόκλητη επίθεση, για ξυλοδαρμό, ακόμα και για κλοπή πορτοφολιού ζητώντας να ομολογήσει τις κατηγορίες και να καταδώσει κάποιο «συνεργό»!!! Πρόκειται για τη γνωστή τακτική της αστυνομίας που για να «τυλίξει» τους αγωνιστές σε μια κόλλα χαρτί διαστρεβλώνει τα πραγματικά γεγονότα, αποκρύπτει την αλήθεια και δημιουργεί γεγονότα που ξεπερνούν και την επιστημονική φαντασία!!! Ύστερα από την παρέμβαση και την πίεση τοπικών πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων η αστυνομία αναγκάστηκε να οδηγήσει τον σύντροφο σε εξέταση από ιατροδικαστή και σε εισαγωγή του για εξετάσεις σε νοσοκομείο, όμως από την πίσω πόρτα για να μην γίνει αντιληπτός από κανένα. Ταυτόχρονα, όπως φαίνεται από το κλητήριο θέσπισμα ο ιατροδικαστής ανακάλυψε μώλωπες, αμυχές, εκχυμώσεις…στα όργανα της αστυνομίας για να κάνει το παραμύθι αληθοφανές μια που πραγματικά δεν τα είχε αγγίξει κανείς.

Τρία χρόνια μετά η Αστυνομία Χανίων με την συνενοχή της Κυβέρνησης ξεθάβει και επαναφέρει το περιστατικό με ακόμα περισσότερα ψέματα, οδηγώντας δύο συντρόφους μας στα δικαστήρια και κατηγορεί:

1. τον σύντροφο που συνελήφθη για αντίσταση κατά της αρχής και πρόκληση

σωματικής βλάβης στους δύο αστυνομικούς

2. έναν δεύτερο σύντροφο που δεν ήταν καν στην Κρήτη για κλοπή πορτοφολιού που

περιείχε και 1200 Ευρώ

3. και τους δυο μαζί για φθορά ξένης ιδιοκτησίας στο υποκατάστημα του Ο.Τ.Ε. !

Οι διώξεις αυτές είναι καθαρά πολιτικές και η κατασκευή αυτών των περιστατικών έχει σαν σκοπό να τρομοκρατήσει όσους θέλουν να αγωνιστούν για το τσάκισμα των μνημονίων, την διάλυση της αντιδραστικής και ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. και την εγκαθίδρυση μιας Σοσιαλιστικής Κοινωμίας μιας Επαναστατικής Κυβέρνησης Των Εργαζομένων που θα εξαφανίσει την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Οι κρατικοί μηχανισμοί θέλουν να τρομοκρατήσουν όσους αγωνίζονται, ενώ ταυτόχρονα οι μνημονιακές κυβερνήσεις διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία και την παιδεία, εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους, νέους και συνταξιούχους, δημιουργούν έναν τεράστιο στρατό ανέργων και ετοιμάζουν τα νέα βάρβαρα μέτρα απίστευτης σκληρότητας για να κλείσουν τη λεγόμενη β΄ αξιολόγηση. Το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης του Σαμαρά Βενιζέλου που χτίστηκε με επιθέσεις της αστυνομίας και δικαστικές διώξεις απέναντι σε αγωνιστές του κινήματος το επαναφέρει η νεομνημονιακή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.. Η παραπομπή των αγωνιστών του εργατικού κινήματος σε δίκη είναι μία ακόμη ενέργεια τρομοκράτησης όλων των αγωνιστών, ενώ ταυτόχρονα δεν δίστασαν να ελευθερώσουν όλους τους εγκληματίες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και να τους αφήσουν να αλωνίζουν ακόμα και μέσα στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι και νέοι, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να δεχτούμε τις νέες συνθήκες που θέλουν να επιβάλλουν. Δεν πρέπει να αφήσουμε να καταδικαστεί κανένας αγωνιστής με χαλκευμένες κατηγορίας της αστυνομίας. Πρέπει να βάλουμε τέλος στα σχέδια κυβέρνησης–δανειστών για τα νέα μέτρα που ετοιμάζουν και την τρομοκρατία που επιβάλλουν.

• Όλοι τη Παρασκευή 31 Μάρτη ώρα 9.00 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων στα Δικαστήρια για να απαιτήσουμε την αθώωση των αγωνιστών.

• Κάτω τα χέρια από όλους τους αγωνιστές του κινήματος, να σταματήσουν οι διώξεις.

OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
www.okde.gr

24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΩΡΑ 11.00  π.μ.

ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ (ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)


Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), με απόφαση της Διοίκησής της, πραγματοποιεί, τηνΠαρασκευή 31 Μαρτίου 2017, 24ωρη Πανελλαδική Απεργία στην καθαριότητα των Δημοσίων Σχολείων,από κοινού με όλα τα σωματεία – μέλη της που δραστηριοποιούνται και έχουν μέλη στον κλάδο.

Οι  εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των Δημόσιων Σχολείων, αγωνίζονται καθημερινά και μέσα σε αντίξοες συνθήκες, εδώ και πολλά χρόνια, ώστε τα σχολεία των παιδιών μας να είναι καθαρά, ώστε οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να λειτουργούν σε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον.

Η μεγάλη πλειοψηφία των καθαριστριών και των καθαριστών απασχολούνται σήμερα με συμβάσεις μίσθωσης έργου και από ανάγκη επιβίωσης λαμβάνουν μια χαμηλότατη αμοιβή, η οποία καλύπτει μικρό μόνο μέρος της παρεχόμενης δουλειάς τους. 

Ενώ καλύπτουν  πάγιες και διαρκείς ανάγκες (όπως και οι εργαζόμενες με αορίστου χρόνου σχέση εργασίας), το κράτος τους θεωρείεργολάβους καθαρισμού κατ’ αποκοπήκαι  χωρίς δικαιώματα!



·        Αμείβονται  με  33,77 ευρώ μικτά τον μήνα για κάθε αίθουσα διδασκαλίας. Το σύνολο των μηνιαίων αποδοχών τους δεν ξεπερνά τα 300 Ευρώ, ασχέτως ωραρίου και με την υποχρέωση να παραδίδουν  κάθε ημέρα το σχολείο καθαρό και ασφαλές.

·        Δεν έχουν ούτε τοστοιχειώδεςδικαίωμα στην άδεια, στην ασθένεια, στη μητρότητα!!

·        Αμείβονταιμόνογια τις αίθουσες διδασκαλίας, χωρίς η αμοιβή αυτή να περιλαμβάνει την καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων (αυλές, τουαλέτες, διαδρόμους, γραφεία καθηγητών, εργαστήρια, αμφιθέατρα κλπ).

·        Η μισθοδοσία καθυστερεί αδικαιολόγητα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι του κλάδου να οδηγούνται σε πλήρη απόγνωση.

·        Δεν λαμβάνουν, όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα, επίδομα άδειας.

·        Το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων στον κλάδο είναι άτομα που στηρίζουν πολύτεκνες, τρίτεκνες, μονογονεϊκές οικογένειες, προστατευόμενα μέλη με ειδικές ανάγκες κλπ.

·        Το πρόβλημα υγιεινής και καθαριότητας στα σχολεία μας είναι εξαιρετικά σημαντικό και μας αφορά όλους: γονείς, παιδιά, εκπαιδευτικούς.



Κι όμως, παρά τα παραπάνω και παρά τις υποσχέσεις, η Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση επίλυσης των ως άνω αναφερόμενων προβλημάτων.

Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες στα σχολεία των παιδιών μας και διεκδικούμε:



·        Μόνιμη, πλήρη και σταθερή εργασία με αορίστου χρόνου συμβάσεις και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα – Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

·        Αξιοπρεπείς αμοιβές και επαναφορά όλου του κλάδου στα ΒΑΕ.

·        Ανθρώπινες Συνθήκες Εργασίας, με τήρηση των κανόνων Υγιεινής & Ασφάλειας.

·        Έγκαιρη και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών.



ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΩΡΑ 11.00  π.μ. - ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

(ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ



Για την ΟΙΥΕ

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΠΑΖΑΡΙ ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ 2017  

Το πρόγραμμα απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ σας προσκαλεί στο Πασχαλινό του Παζάρι, στη Στοά Κοραή

(στάση μετρό : ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ)

 

την Παρασκευή 07 Απριλίου 2017 από τις 11.00 έως τις 21.00

και

το Σάββατο 08 Απριλίου 2017 από τις 11.00 έως τις 19.00

 

Θα βρείτε λαμπάδες, χειροποίητα δώρα και γλυκά, φτιαγμένα από τις δημιουργικές ομάδες του Προγράμματος.

 

Τα έσοδα του Παζαριού θα διατεθούν για τις ανάγκες του ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ.

 

Ο χώρος αποτελεί ευγενική χορηγία της Εθνικής Ασφαλιστικής.

 

image001 .jpg